Waar je afgelopen vrijdag had moeten zijn? Absoluut in de Grote of Sint-Laurenskerk te Rotterdam. Per jaar worden namelijk op deze piekfijne locatie door ondernemers Marcel Blanken en Marcel den Oude zo’n 6 feesten georganiseerd. Deze mannen lijken architecten te zijn in het organiseren van fijne feestjes: horeca, decor, beleving, techniek en line-up vormen een ware eenheid. En guess what, wij waren erbij! We bezochten ditmaal de White Edition: inclusief hoge verwachtingen, veilig opgeborgen in onze clutch.
Het sprankelende motto van de avond was ‘Harmony is the key element for people to unite together… so join us at MUST.’ Harmony kennen we waarschijnlijk allemaal, of je moet ècht nog nooit bij de Toppers zijn geweest. Het concept MUST is echter iets totaal nieuws. Marcel legt het uit.
Marcel den Ouden: “Het concept MUST steunt op drie pijlers: mens, locatie en beleving. Wij redeneren vanuit de doelgroep. Het gaat om het totaal, om mensen die bij elkaar horen, en niet zozeer om de bekende naam of DJ die op de avond achter onze draaitafels staat. Laat wel duidelijk zijn dat in het hart van de locatie altijd dance wordt gedraaid, maar dat daaromheen ook ruimte is om met elkaar te spreken. Wij spelen daarmee in op een behoefte. Onze doelgroep is eerder 32 dan 28: vaak mensen die elkaar een tijd niet meer hebben gezien en nog steeds graag uitgaan en willen ontmoeten en ontdekken.”
Bij de ingang stonden ter keuring een aantal ‘doorbitches’, die er voor zorgden dat er geen grijze duifjes of rode duivels naar binnen konden wandelen. En goh, we gaven die doorbitches geen ongelijk. Mensen die per ongeluk een rode sok hadden meegewassen met hun witte broek mochten inclusief de nodige wasadviezen rechtsomkeert maken. Wat mooi wit is, moet nou eenmaal mooi wit blijven. De avond werd gehost door MC Lex Empress.
Vanaf 20.30 had Miss Sugaware de enigszins lastige taak om het publiek op gang te helpen. Iedereen leek tamelijk rustig de kat uit de boom te kijken en behalve de vier eenhoornige dames zat er nog weinig schwung in. Het publiek bestond voor een iets grotere meerderheid uit dames, die overigens duidelijk meer aandacht aan hun outfit hadden besteed dan de mannen. Vertel ons iets nieuws!;-)
Hadden de dames nog variaties aan kant, breisels en haakwerk, de heren daarentegen kwamen niet verder dan een witte broek, met wit T-shirt en overhemd. Maar goed, zelfs dat mocht de pret niet drukken. De Laurenskerk is een oogverblindende plek om een feest te geven en door de verzorgde aankleding was het he-le-maal af. Denk: dames in mytische outfits op elke hoek van de dansvloer en een schuimmachine die schuimharten produceert. Yes, hoe cool klinkt dat?
Frankie Rizardo nam het om 22.00 uur over van Miss Sugaware. Een aantal gasten durfden vervolgens zelfs de verhoogde dansvloer te betreden, en lieten de wijnkoelers met champagne even voor wat het was. Rotterdam kan misschien nog wat oefenen wat betreft de dancemoves, maar potentie was er desalniettemin. Op de stelling dat dansen hongerig maakt kwam gelukkig snel een antwoord: de geserveerde sushi ging er in als een flesje Moët.
De altijd goedlachse Erick E had de eer om met zijn opzwepende set het publiek in extase te brengen, en de avond af te sluiten. Die opdracht bleek hem wel te liggen: waar de avond nog wat mat begon, eindigde hij heerlijk. Was deze editie nog niet glamorous genoeg voor je? Dan zal de volgende editie in het Kurhaus op 27 september zeker iets voor jou zijn. Niemand hoeft daar de BOB te zijn, want je rolt na het feest gewóón je hotelkamer in. Count us in!
