Amsterdam – Eindelijk de eerste echte zomerse dag van 2012. Zullen we naar het strand gaan? Nee, niet echt een goed idee. Het water bij Katwijk aan Zee, een van de populairste badplaatsen van het land, is vervuild door de afvoer van ongezuiverd rioolwater. Wat zullen we dan gaan doen? We gaan naar het Vondelpark voor een middagje Candy Dulfer & Band.
Foto: Gilbert Vogt
De meeste mensen zijn op vakantie, maar daar merk je hier eigenlijk helemaal niets van. Het is namelijk een drukte van jewelste. Iedereen, met of zonder tuin, uit een buitenwijk of van drie hoog achter, is vandaag lekker een dagje uit met familie of vrienden. Ze zitten gezellig op een kleedje of op een bankje met elkaar te kletsen. Meerdere mensen hebben zelfs de barbecue aangestoken, en weer anderen drinken een glaasje wijn uit de koelbox. Alles ziet er heel gemoedelijk en vredig uit. Het voelt alsof ik in het buitenland ben, maar het is ‘gewoon’ Amsterdam. Over het wandelpad lopen veel mensen naar het Vondelpark Openluchttheater. Dat is ook wel te begrijpen, want Candy Dulfer en haar Band treden vanmiddag op. Ik heb ze het afgelopen jaar al een aantal keren zien optreden, en het blijft leuk om naar hen te luisteren, maar vooral ook: om juist naar ‘haar’ te kijken. Dat verveelt nooit.
Foto: Gilbert Vogt
Bij Rabobank Amersfoort Jazz Festival werd bekend dat Candy een programma bij Arrow Jazz FM gaat presenteren. Een uurtje Candy Store met plaatjes uit haar eigen collectie. Dat klinkt mij (als groot fan) als muziek in de oren. Zeker ook omdat ze een goede carrière maakt en al vele jaren kennis van soul- en jazzmuziek heeft opgedaan. Candy is dus gewoon hot. Bovendien vind ik haar altijd super lief en aardig overkomen. Na mijn vrouw is Candy mijn tweede schat. Stiekem ben ik een beetje meer op haar dan alleen een beetje gek.
Foto: Gilbert Vogt
De Candy Store is inmiddels alweer een aantal weken bij Arrow Jazz FM te horen. En nu moet ik echt even heel eerlijk zijn. Ik vind het soms pijnlijk om haar presentatie op de radio te horen. Het gaat namelijk niet zo vloeiend zoals bij het spelen op haar sax. En dat vind ik zo ontzettend jammer. Sterker nog, het doet me pijn, ongelooflijk veel pijn zelfs. Neem van mij aan: ik zeg dit alleen maar om dat ik zo van haar houd. Candy praat in het programma een (te) makkelijke taal alsof de luisteraars tussen de 4 en 6 jaar oud zijn. Alsof we naar het jeugdjournaal zitten te luisteren. Misschien kan ze (nog) niet beter? Ik weet het niet. Een ding weet ik wel. Ik houd van Candy, en zal nog heel veel concerten van haar gaan bezoeken, maar ik houd voorlopig nog even radiostilte.
